Hervinden van verloren motivatie

“Strength in golf depends less on strength of the body, and more on mind and character”

Arnold Palmer

Golf is geen sport van goede slagen. Vraag je medespelers maar. of de locale clubkampioen. Golf is een verzameling van slechte slagen. En de speler die het minste aantal slechte slagen maakt, wint altijd de wedstrijd. Golf is ogenschijnlijk simpel en eindeloos complex. Een sport die je elke dag opnieuw voor een heleboel keuzes zet, of je dit nu wilt of niet. Op de driving range loopt het oke, 5 minuten later in de baan loop je gefrustreerd rond. De volgende dag? Mogelijk exact andersom.

24 jaar lang speel ik al golf. 24 jaren van opeenhopingen van moed, doorzettingsvermogen, frustratie, ellende, huilsessies waarin ik in een hoekje van de kamer ging zitten en winst van toernooien. Tweemaal nationaal kampioen, zowel links- als ook rechtshandig (ja, echt waar) en nu tweemaal golfcoach van het jaar. Was het simpel allemaal? Na 24 jaar kan ik zeggen dat het inderdaad simpel was. Maar was het makkelijk te doen? Volmondig, nee. Absoluut niet.

Sterker nog, ik heb meerdere momenten gehad waarop ik wilde stoppen met golf. Een half jaar voordat ik professional werd had ik één van die inzinkingen. Ik speelde goed, won hier en daar wedstrijden en het leek erop alsof ik de ‘gouden formule’ en ‘het geheim’ had gevonden. Het ging toch goed? Een swing leer je niet zomaar even aan, dus die leer je ook niet zomaar even af. Je zal wel denken, de naïviteit spat ervan af bij die jongen. Groot gelijk geef ik je. Ik was inderdaad naïef.

Een week nadat ik mijn laatste toernooi won begon het. Langzaam, maar de start was er. Ik trainde mij helemaal suf. Echt suf. Dan bedoel ik niet 1 uur per week. Nee, ik trainde 4 a 5 uur per dag, 4 dagen per week. Ik nam golf erg serieus. Maar de progressie leek te stokken. Niks aan de hand dacht ik, want dit kende ik. Had er al veel ervaring mee zelfs. Progressie in golf moet je zien als de aandelenmarkt. Van dag tot dag fluctueert het resultaat, maar het gaat om de lange termijn. Nou, die lange termijn kwam niet. Weken achter elkaar niet. Dus wat deed ik? Ik ging nog harder trainen. Nog efficiënter, Maakte het mijzelf nog moeilijker. Mijn gedachte was immers, als ik het mijzelf tijdens het trainen moeilijk maak, dan zal het echte spel wel meevallen. Nou, tot zover die theorie. Weken werden maanden. Na 6 maanden gaf ik het op. Was er klaar mee. Als ik zoveel energie in mijn spel stopte, zonder er ook maar een greintje resultaat uit te kunnen halen, dan was dit het allemaal niet meer waard.

Ik liet het subtiel doorschermeren aan mijn ouders. Dezelfde dag werd ik nog gebeld door mijn coach, Lee Chapman. Hij zou mij blijven steunen en vroeg of ik het nog een paar keer wilde proberen. We besloten het nog een tijdje aan te zien. Een paar maanden later werd ik professional.

Zo kan het dus gaan.

Geef niet te snel op. Je weet immers niet hoe dicht je bij je dromen bent…

Makkelijk gezegd natuurlijk. Moeilijker gedaan. I know. Been there, done that. Aan de andere kant, als het makkelijk zou zijn zou iedereen het doen nietwaar? Dan zouden de banen volzitten en zou jij je spel nog niet kunnen verbeteren. Ergens moet er dus een gulden tussenweg zijn. En is die er niet, dan creeëren we er toch zelf eentje?

Stap 1 is misschien wel de allerbelangrijkste. Je realiseren dat motivatie je alleen maar op weg brengt. Vraag jezelf eens, hoe vaak ben je nou echt gemotiveerd naar het werk te gaan? De was te doen? Eten te koken? De hond uitlaten? Je kinderen naar bed brengen? Als je ook maar een greintje menselijkheid bezit, dan vermoed ik dat ‘motivatie’ je hier niet mee gaat helpen. Maar toch krijg je al die dagelijkse taken voor elkaar nietwaar? Als motivatie ontbreekt, wat zou het dan zijn? Juist, discipline. Discipline is het toverwoord in de (golf)wereld. Je bent niet elke dag gemotiveerd. En zelfs op dagen dat je gemotiveerd aan de dag begon, hield je dit echt niet de hele dag vol. Wat helpt je de dag door? Discipline. Realiseer je dit dus ook. Motivatie brengt je op gang, discipline houd je aan de gang. Mooi he?

Stap 2 is minstens zo belangrijk om je te realiseren. Ik luister enorm veel podcasts en eentje hiervan is ‘Waking Up’ door Sam Harris. Ergens verstopt in een aflevering vertelde Sam over zijn eigen ervaringen. Hij zat aan tafel met zijn gezin en, hoewel alles prima op orde leek, was iedereen een beetje in een slechte mood. Je kent het wel, je hebt van die dagen waarop alles gewoon even zwaarder lijkt dan normaal. Je kan niet echt je vinger erop leggen, maar je voelt het wel.

Sam vertelde dit aan een kennis van hem en die kwam met 2, ogenschijnlijk simpele, maar zeer diepe waarheden die wij, elke dag opnieuw, gewoon weer vergeten. Het feit dat ik er nu toevallig over schrijf was voor mij de trigger mij deze aflevering te herinneren.

Wat waren dan die twee diep filosofische wijsheden?

1. Elk probleem dat je tegenkomt is op te lossen. Elk probleem. Sommige lossen zich vanzelf op, anderen moet je (veel) moeite voor doen, maar voor elk probleem bestaat een oplossing. Dat je die nog niet hebt doet daar helemaal niets aan af. Blijf naar oplossingen zoeken, of schakel de hulp in van iemand die vergelijkbare situaties heeft getrotseerd. Werk de problemen een voor een af en los ze een voor een op. Prioriteiten die belangrijk zijn staan op 1. Prioriteiten die minder belangrijk zijn staan op 2. Belangrijke zaken die geen prioriteit genieten staan op 3. Onbelangrijke zaken die geen prioriteit hebben…daar doe je dus niks mee.

2. Dacht je werkelijk op een dag in de toekomst op te staan en geen problemen meer te hebben? Dat alles 100% perfect verloopt? Geen issues? geen lichamelijke ongemakken? Auto die het altijd doet? Rekeningen die overlopen van het geld? Geen problemen meer in de relationele sfeer? Werkelijk? Denk je dat echt? Vermoedelijk niet. Nou dan. Als je problemen verwacht, wat is dan precies het probleem? Je verwacht ze zelfs te krijgen, dus je leven leiden met de gedachte dat je ooit geen problemen meer tegen zal komen is het probleem. Niet de problemen zelf.

   Oke, Sam Harris is beter in het verwoorden van zijn ervaringen hierin, maar you can catch the drift toch?

Stap 3. Back to basics. Je herkent je er vast wel in. In je enthousiasme en gedrevenheid wil je in dat ene uurtje per week dat je echt even gaat trainen alles in een keer doen. Je grip, set-up, houding, balpositie, stand van het clubblad, zwaairichting, invalshoek, eindhouding, d-plane, spinrate, launch angle, attack angle, invalshoek, draw, fade, slice, hook. Alles in een keer. Best veel he, wat hierboven staat? Je hoeft mij niet te geloven, maar er zijn nog veel meer aandachtspunten. Dit is slechts het topje van de enorme ijsberg die je niet ziet en waar je vermoedelijk niet eens weet van hebt.

Ken je iemand die kan multitasken? Dan bedoel ik niet iemand die iedere minuut de aandacht verlegt op een ander onderwerp, dat is immers geen multitasking. Multitasking is meerdere dingen ‘tegelijk’ doen. Lopen en ademhalen bijvoorbeeld.

Nou, ik loop inmiddels een tijdje rond op de golfbaan. Man, vrouw, alles er tussenin, niemand heb ik zien multitasken. Dit houdt in dat we slechts op 1 onderwerp per keer onze aandacht kunnen leggen. En dat is geweldig. Focus heb je immers nodig om iets tot in detail te kunnen analyseren en op te lossen. En hier zit het hem in. Er zijn veel losse onderwerpen waarop we onze aandacht kunnen richten, maar we kunnen het slechts stap voor stap doen. Richt je op het grootste probleem en los dit eerst op. Vervolgens pak je het volgende probleem aan. En het volgende.

In de basis is alles simpel, dus maak het jezelf simpel. Er zijn maar 3 fundamentals die je onder de knie wilt hebben om goed te kunnen golfen. Balcontact, richtingscontrole en afstandscontrole. Dit is ook de correcte volgorde, of sequentie met een mooier woord. Game on!

Stap 4. Beschouw jouw spel als je eigen bedrijf.

Het moment dat je ondernemer wordt is eindelijk daar. Een échte ondernemer dan he? Geen ZZP’er. Een echte ondernemer werkt uiteindelijk steeds minder in het bedrijf. Dit laat de ondernemer immers over aan een team dat de dagelijkse zaken waarneemt en bijstuurt als het nodig is.

Jouw golfspel is ook zo’n bedrijf. Zeker in het begin heeft het veel begeleiding nodig. Je visie, je missie, je gekozen strategie en veranderlijke tactieken zal je immers moeten testen. Heel veel testen. Hoewel elk bedrijf iets anders in elkaar zal zitten, zijn de stappen wel duidelijk. Wat ga je doen? Service? Product? Tussenpersoon? Waar zit je waarde? Heb je geld nodig om te starten? Zo ja, hoeveel? Waar haal je het vandaan? Ben je iemand anders verantwoordelijkheid schuldig? Kortom, honderden vragen en met elk antwoord zullen er vermoedelijk meer vragen volgen. Houd dit je tegen? Nee, natuurlijk niet. Je bent ondernemer. Je had verwacht dat zit zou gebeuren. Hoeveel start-ups halen en behouden het levenslicht? Precies, het antwoord weet je wel.

Wat maakt een ondernemer een ondernemer? Nou, in ieder geval niet het lezen van dit soort semi-inspirerende stukjes. Ben Hogan zei niet voor niets: “The secret is in the dirt’.

Hard werken en niet opgeven. Tactiek aanpassen als iets te lang niet werkt. Feedback gebruiken van alles wat je doet. De hulp inschakelen van anderen indien nodig en niet bang zijn om een andere weg in te slaan. Als het makkelijk zou zijn, zou iedereen het doen remember?

En wat was jouw visie ook alweer? Waarom wilde je goed worden in golf? Voor jezelf? Om iets te overwinnen ofzo? Omdat je het leuk vindt tegen een bal aan te rammen in de hoop dat deze de juiste weg vindt? Whatever it is, er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Misschien past in jouw visie wel iets heel anders dan ‘goed worden in het spel’. Misschien past het je veel meer om goed te worden in de ‘golfwereld’. De business van golf. Het ondernemerschap rondom golf. Het spel is ook maar een spel. Tijdsinvestering is niet genoeg. Kijk om je heen. Hoeveel leden zie je die hun hele leven al golfen en geen deuk in een pakje boter kunnen slaan als hun leven ervan afhangt? Aandacht is ook niet voldoende. De beste meditatie experts in de wereld worden niet automatisch goed in elke sport die ze beoefenen. Juiste instructie is, tegen de gevestigde orde in, ook niet voldoende. Er zijn heel veel topcoaches. De topcoach die dit stuk schrijft is niet alleen tweevoudig nationaal kampioen links & rechts golfen, maar ook tweevoudig nationaal coach van het jaar. Kan ik iedereen helpen? Nope. Je mag een aantal van mijn klanten ondervragen. In de afgelopen 18 jaar dat ik coach zullen er meerdere klanten bestaan die ontevreden zijn over de geleverde service. Is dat erg? Nee. Klinkt misschien stom, maar nee. Echt nee. Ik coach namelijk niet voor hen. Ik coach omdat ik coachen leuk vind. Ik accepteer dat ik niet iedereen kan helpen. Ik wil niet eens iedereen helpen. Er zijn ruim 400.000 golfers in Nederland. Daar heb ik echt geen tijd voor. Dus doe wat je kiest te doen, los van welk resultaat het mogelijk oplevert.

Oh, en voor degene die het nodig heeft, in de wijze woorden van Bill Burr: “C’est la vie'“.

Ik zie je op de driving range.